Monniken wel, Phi Phi nog niet

Vandaag stond een rondje op zee, richting Phi Phi op het programma. Gisteravond echter werd het afgezegd, het water zou vandaag te wild zijn. Nu gaan we vrijdag naar Phi Phi, hopelijk is het weer dan goed genoeg. Het is een mooie tocht, Jon heeft al ervaring.

Toen we gister in de auto nog eens duidelijk bespraken dat we voor een bezoek aan Phi Phi ons om 6:30 uur moesten melden, dacht Steef dat ie het niet zo goed hoorde. Nu is dat van hem inderdaad een kwaal, dat Oost Indisch doof zijn. Dat komt door zijn roots zegt ie.... Dus wij geduldig nog een keer uitleggen dat het vertrek niet later kon, met de boot naar Phi Phi. Schoorvoetend legde hij zich er bij neer, niet helemaal overtuigd. Achterdochtig dat we hem gezamenlijk wat om de tuin zouden leiden. Wat natuurlijk bij geen van ons drieën een denkbaar alternatief is. Hoe zouden wij onze volgzame reisgenoot iets op de mouw kunnen spelden? We zullen dit ook in onze stoutste dromen niet durven.

Maar goed, daar al bekend was dat we vrijdag de monniken in hun tempel konden ontmoeten, gooiden we ook dat in ons programma om. Het behoeft natuurlijk geen enkel betoog, dat in deze, de groep zich op een natuurlijke wijze zou gaan splitsen. Lars en ik, beiden geïnteresseerd in monniken, geen problemen met vroeg op staan, enerzijds. Jonne en Steven ook geïnteresseerd, maar dan vooral uit tweede hand, en 'ach monniken.......', anderzijds.

Het vroege verzameltijdstip, is daarnaast natuurlijk op zich een gesprekspunt. Jonne kon waarschijnlijk direct door vanuit een beachparty, maar wist niet of zij tijdig thuis zou zijn. Steven kan vroeg op staan. Geen enkel probleem. Maar als het een vrijwillige optie is in een vakantie, dan zijn die twee onverenigbaar. Kortom, Lars en ik stonden samen paraat om 6:30 uur.

Door gids Dee met taxi en chauffeur, werden we gebracht. Eten kwam ook uit de bus. Geen ontbijt voor ons, maar bedoeld om aan de monnikken te geven. Als vrouw moest ik vooral zorgen de monnik niet aan te raken. Ook plaatselijke bewoners kwamen met eten. Na acceptatie, werd er geknield, en de monnik sprak, of beter gezegd, murmelde wat. Waarna we onze weg konden vervolgen. Het overdadige eten en drinken werd even later door de monnik geherschikt. Verhongeren is voor hen niet aan de orde, zo zagen we even later ook bij de tempel. Zij worden goed onderhouden door omwonenden die graag hun diensten en eten aan bieden, in ruil voor zegeningen.

Een beknopte rondleiding, met bezoek aan eetzaal, mediteer- en bidruimte, behoorde ook nog tot het programma. Evenals een gewoonte om, al denkend aan iets, met een blikje met stokjes te schudden, net zo lang tot er één stokje uit valt. Het nummer van dit stokje, leidt je naar een kast vol laadjes, je raadt het: met overeenstemmende nummers. In de laden bevinden zich Boedistische uitspraken. Zo zijn Lars en ik weer wat wijzer geworden deze ochtend.

We leren ook nog dat de stoffen grijs en zwart die we overal in de stad ook zagen, inderdaad rouw betekenen. Ook geldt de gedachte dat bij witte rook uit de schoorsteen van het crematorium (naast de tempel), de overledenen naar de hemel gaat. En dat in het geval van zwarte rook, de hel vriendelijk haar poorten opent.

Na een klein uurtje zijn we weer thuis. Nog even uiltje knappen en we kunnen ons weer opmaken voor het ontbijt. Jon had, zo blijkt later, mee kunnen gaan, ze was net voor ons vertrek thuis gekomen. Ook nu zal éénieder begrijpen dat Jonne heerlijk ging slapen.

Inmiddels hebben we een rondleiding gehad door Jon haar werkgebied. Wat mooi, ruim en groot. En de vormgeving, geheel gebaseerd op de oude Thaise tin mijnen, spreekt ons allemaal geweldig aan. Met een enorme creativiteit en speciaal oog voor elk detail, is het hotel ingericht. Daarmee maakt dit mede, dat we intens genieten van alles wat Jonne ons van haar werkplaats laat zien.

We richten ons op dit moment op rust, water, fitness, boeken, TV en muziek. Mede top ingrediënten voor een fijne vakantie. Het inmiddels gereserveerde diner in Black Ginger later vanavond, laat ons ondertussen mijmeren over heerlijke smaken en oogstrelende sferen. Die palmbomen die hier en zeker ook rond het restaurant staan, zijn ook zo mooi. Grijs groen, afwisselend licht en donker. Wat ongelooflijk mooi!