PHUKET ELEPHANT SANCTUARY
Door: Ilona
Blijf op de hoogte en volg Ilona
27 Juli 2017 | Thailand, Ban Bang Ma Lao
Aan de ontbijttafel, geen teken van leven. En nu ben ik echt niet de meest bezorgde, angstige moeder, zo stel ik mijzelf voor, maar, ik vind het wel fijn te weten of zij veilig thuis zijn, als J&L in mijn gezelschap verkeren. Gelukkig geeft Veerle (kamergenoot en ook stagiaire) al snel aan dat zij thuis zijn gekomen. Mooi, dan is er geen probleem. Verder heb ik 'schrijf verbod' in deze, dus wil je meer weten, vragen stellen kan alleen bij hen beiden. Patong is heel interessant begrijp ik, dat wel ;-).
Ons vervoer is weer piekfijn geregeld door Jon, dus exact op tijd vertrekken we naar het heiligdom der olifanten, zie http://www.phuketelephantsanctuary.org
Het is een relatief kort ritje. In de auto worden filmpjes getoond en we hebben lol, dat zeker. Mooie plaatjes. Al snel arriveren we op de juiste plaats. Met kleine pick-ups worden we naar het receptiegebouw gebracht. We rijden over zandweggetjes en zien al snel een olifant vanuit de auto. Het heiligdom der olifanten, is een heel nieuw initiatief, pas 8 maanden in gebruik. Er leven nu 4 olifanten. Er waren er 5, eentje was te slecht. Die is gestorven inmiddels. De opzet, doel en streven is erg mooi en nobel wat mij betreft. De olifant wordt in Thailand op een verschrikkelijke manier geëxploiteerd. Dit centrum wil hier iets aan doen. En dat is hard nodig. Een introductiefilmpje laat zien, welk een gruwelijkheden verricht worden om deze intelligente grote, imposante beesten de meest verschrikkelijke trucjes te leren. Al zien die trucjes er nog zo schattig uit.
De olifanten hebben ieder een begeleider en verzorger. We zullen er behoorlijk wat tijd doorbrengen. Ik vind het boeiend, steun het initiatief graag en snap ook waarom ze het programma inrichten zoals zij doen. En ik ben er van overtuigd dat de olifanten hier nu een goed leven hebben. Dat zeker. Maar goed, ook hier worden zij door de mens geleid, en geshowd aan andere mensen. Ik voel mij toch een gluurder. Ja, de beesten krijgen goed te eten, en mensen willen met zo'n mooi beest graag op de foto. Zij worden niet meer mishandeld, de blinde olifanten (veroorzaakt door mensenhanden) wordt liefdevol begeleid. Maar wat mij betreft, en ik begrijp later dat ik zeker 'ons' mag zeggen in deze, had de rondleiding wellicht ook iets anders gekund, korter en beknopter. De beesten iets meer hun eigen vrijheid geven, zonder dat de bezoekers er als suffe toeristen achteraan lopen. Maar ok, we snappen ook dat het dagelijks bewegen, de olifanten laten lopen, in een situatie als deze, wellicht een goede manier is om hun 'zijn' te verbeteren. Ook inkomen moet er komen, dat snap ook ik. En ja, ze vinden het heerlijk om door het water te lopen, zich om te rollen, onder te dompelen, inclusief hun imposante grote koppen. Een schitterend gezicht, ik kan niet anders zeggen. Dus hopelijk krijgt dit initiatief vele donateurs en volgers. Zodat zij samen met anderen een vuist en tegenmaatregelen kunnen organiseren tegen al die olifanten die nog steeds verschrikkelijk worden misbruikt. Ik ga hen in ieder geval steunen. Hopelijk worden veel olifanten gered en krijgen zij allemaal, ook in Thailand, een beter leven! En stopt het meest afschuwelijke: andere olifanten temmen.
Het hele bezoek wordt afgesloten met een echte Thaise vegetarische rijsttafel. Heerlijk. Al etend zien we nog een keer de olifanten aan ons voorbij trekken, heerlijk dompelend en snuivend door het water. Het is een fijne ochtend. Zo lopend achter en met de olifanten, krijgen we ook een eerste doorkijkje naar de natuur. Die hier zo geweldig is. Van grote diversiteit bomen, bloeiende planten, waterlelies, tot druk-gevoelige planten, echt waar. Zo grappig: raak ze aan en de groene blaadjes (net varens), sluiten zich. Om even later weer open te gaan.
We hebben het warm terwijl we eten. En als vanzelf, we kijken op naar een redelijke hoge natuurlijke, mooie groene berg, gaan mijn gedachten naar 1942. In dat jaar werd begonnen met de bouw van de Birma spoorlijn zoals ik al schreef. Wij, na een slentering, hebben het al warm. Daar werd geploeterd, uur heen lopen, uur terug. Van zonsopgang tot zonsondergang, bikkelen, hakken, graven. In deze hitte. Niks geen koud water, geen o, zo, heerlijk verkoelende airco, geen lunch, en ook geen gezond eten. Geen vrijheid en geen zachtzinnige begeleiders. Geen heerlijke slaapplaats. Opa, je weet, ik heb ongelooflijk veel respect voor je, naast al dat andere, maar als je hier weer in deze hitte zit, dan stijgt dat alles (mijn bewondering) naar een niveau dat niet te beschrijven valt. Hoe kun je zoiets doorstaan? Ik word er wederom stil van.
Op de terugweg nog langs een waterval. Het blijkt de 'Bang Pae Waterfall' te zijn, 15 meter hoog en de belangrijkste van Phuket. We lopen door het natuurreservaatje. Een weggetje volgend langs de stroom. De mooie natuur van het olifantendomein, had mij al op standje 'natuur' gezet. Deze schakelt dat geheel nog wat verder op. Wat is het hier mooi. Groen, exotisch, rechte naar boven grijpende, zich alsmaar uitstrekkende bomen. Geen idee welke, maar zo imponerend. En ik mag lopen, de berg op. Hoe heerlijk vind ik die combinatie? Genieten van de natuur, gelijkmatige tred van mijn voeten. 'Mijn vriend' verdrijvend. Stil staan en omzien: 360 graden.
Ook hier ontstaat weer een natuurlijke groepering. Ik kan er intens om glimlachen. Jon vraagt zich af wat we hier nu eigenlijk doen? Het doet haar denken aan de avond vierdaagse. Waar lopen we eigenlijk? Het lijkt een privé gebied, zo weinig mensen. Lars geniet net als ik. Echte lianen. Een combi van Burger's Bush en Centre Parcs, maar dan echt. Steven vindt het Mwahh. Herken je ons en ons denken?
We lopen tot waar het mag. Keren om en gaan heerlijk verkoeling vinden in ons hotel. Beseffend wat voor een weelde wij ondergaan: rusten, verkoelen en genieten van onze, lang geleden bestreden vrijheid!
Bijgekomen aan het water, is het zo tennistijd. De 3 anderen met recreatie manager. Ik duik de belendende fitness in. Daarmee hebben we ook nog heerlijk wat actie, wat later op de dag. Om daarna wederom onze tongen Thais of wordt het Italiaans, voor te schotelen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley